50 ابزاری که هر کس باید آن ها را داشته باشد (قسمت پنجم)

دیلم گردن غازی (Gooseneck Bar)

به آن اهرم تخریب هم گفته می شود. گردن خمیده ی آن به این ابزار فولادی قدرتِ اهرمیِ بسیار زیادی می دهد، که برای جدا کردن دو قطعه الوار که به هم میخ شده باشند عالی خواهد بود. برای تخریب های سبک، مدل های تا طول 18 اینچ را به کار ببرید؛ ولی برای انجام کارهای بزرگ از یک دیلم 36 اینچی استفاده کنید.

چاقوی همه کاره (Utility Knife)

یک چاقوی همه کاره می تواند درای وال ها را ببرد، ریسمان ها و نوار چسب ها را قطع کند و مداد نجّار ها را تیز کند. چه کاربرد دیگری از آن انتظار دارید؟ مدل های پیشرفته تر دارای تیغه های تاشو هستند. جایگزینی برای بدنه های دو تکّه ی قدیمی.

دیلم (Pry Bar)

این دیلم کوتاه تر و صاف تر از دیلم گردن غازی است. بیشترین کاربرد را در حذف تزئینات و چارچوب های چوبی دارد. انواع زیادی دیلم وجود دارد، امّا همه کاره ترین انواع دیلم ها حداقل یک شکاف میخ کش دارند( دو تا بهتر است).

بیل با دماغه ی چهار گوش (Square Nose Shovel)

طرّاحی دماغه ی چهار گوش، این بیل را برای جمع کردن آشغال و اندازه گیری مواد ایده آل می کند. زمانی که از آن برای ریختن بتن استفاده می کنید، پشت تیغه ی بیل را بر روی سطح داخلی قالب های سقف فشار دهید و بتن را در آن ها محکم کنید. تیغه ی بلند و تخت آن برای کندن درای وال دیوار ها حین عملیّات تخریب کاربردی خواهد بود.

انبر کلاغی (Tongue-and-Groove Plier)

[تصویر شماره ی 45]
هاوارد مانینگ، مهندس ارشد کمپانی چمپیون دپارتمنت تول(Champion DeArment Tool Company)، در سال 1933 انبر کلاغی را با بهبود و پیشرفت طرّاحی های استاندارد آچار و اضافه کردن طول، خاصیّت اهرمی و پهنای فک ها، اختراع کرد. ابزار جدید به سرعت بین مکانیک ها ی ماشین که از آن برای تعمیر پمپ های آب استفاده می کردند، متداول شد. در 1953، مهندسان کمپانی با کوتاه کردن زبانه برای محکم تر گرفتن اشیاء، انبر کلاغی را باز طرّاحی کردند. دستکاری ای که از سر خوردن آچار از درون دست و آسیب زدن به انگشتان تان جلوگیری می کند. در طول سال ها تغییرات دیگری نیز ایجاد کردند، امّا رنگ دسته ها، که به سرعت قابل تشخیص هستند- احتمالاً تنها رنگ ابزار دستی ای که تا کنون نشان تجاری گرفته است- به همان صورت باقی مانده است. بیل دی آرمنت، نوه ی بنیانگذار کمپانی می گوید:« در سال های 1950، تمام سازندگان آچار شروع به به کار بردن پی وی سی رنگی در دسته های شان کردند.» کرسنت(Crescent) قرمز را انتخاب کرد؛ شرکت ابزار استنلی(Stanley Tools) زرد. پدر و عموی دی آرمنت رنگ آبی آسمانی را که هیچ کس انتخاب نکرده بود برگزیدند. و کمپانی از 1956 از آن رنگ استفاده کرده است. در سال 1962، چمپیون نامش را به چنل لاک(Channellock) تغییر داد؛ دی آرمنت رئیس و مدیر عامل است. و امروزه انبر کلاغی یک ضرورت برای مکانیک های ماشین، کشاورزان، لوله کش ها و هر فرد معمولی در هر جایی است.

نردبان با قابلیّت افزایش طول (Extension Ladder)

با داشتن محدوده ی طولی بین 16 تا 40 فوت، نردبان های دارای قابلیّت افزایش طول اکثر پروژه های کاری را با امنیّت قابل دسترس می کنند. برای اطمینان از اینکه نردبان کوتاهی نمی خرید، نردبانی را بخرید که حداقل 7 فوت بلند تر از بلندی شیئی که می خواهید به آن دسترسی داشته باشید باشد. اگر شک داشتید، برچسب سازنده را چک کنید تا طول نردبان را با اندازه ی واقعی دسترسی آن مقایسه کنید.

کلنگ (Pick)

کلنگ مثل آچار لوله گیر است- چندان همه کاره نیست، امّا زمانی که به آن احتیاج باشد، هیچ چیز دیگری به خوبی آن عمل نمی کند. اگر می خواهید بیشتر زمان تان را به کندن خاک سخت و سنگی بگذرانید، از یک کلنگ مخصوص راه آهن- نوعی که دارای دو انتهای تیز، یعنی یک سر اسکنه ای در یک طرف و یک سر کلنگی در طرف دیگر است- استفاده کنید. اگر چه استفاده از کلنگ راه آهن برای شکستن سنگ های سست و با سختیِ متوسط کم شده است، امّا در صورت نیاز می توان این کار را با داخل کردن نوک کلنگ در شکاف سنگ هایی که از قبل دارای ترک باشند انجام داد. این ابزار می تواند برای شکافتن آسفالت به کار رود. و با داشتن یک تیغه ی کلنگی در یک طرف و یک کلنگ دو سر در طرف دیگر برای قطع کردن ریشه ها به کار می آید.

نردبان متحرّک ( Stepladder)

سریع ترین راه برای دسترسی به چیز ها در خانه یک نردبان با اندازه ی مناسب است. این نردبان ها دارای ارتفاع های از 3 تا 20 فوت هستند. امّا مفید ترین شان آن هایی اند که در محدوده 6 تا 10 فوت هستند. اندازه هایی که به قدر کافی بلند باشند تا بتوانید با آن ها لامپ ها را عوض کنید؛ امّا نه آنقدر بلند که بزرگ و سنگین باشند. اگر می خواهید در یک وضعیّت دشوار، مثلاً در راه پلّه ها، از نردبان بالا بروید، یک نردبان دارای چند وضعیّت قرار گیری، که با پایه های مفصلی و تلسکوپی اش متناسب با محل های قرارگیری ناهموار قابل تنظیم است، مشکل را حل می کند.

طناب (Rope)

مارک روئبر، گاوداری که یک مزرعه ی پرورش گاو در پائونیا را اداره می کند می گوید: «هر کاری که انجام می دهیم به گونه ای با ابزار سر و کار دارد.» «ابزار یک جزء ضروری در انجام کارهایمان است». روئبر گاو هایش را در مزرعه ای که از سال 1889 خانواده اش آن را داشته پرورش می دهد. شش ماه از سال، چهارصد رأس از گاو هایش در 90000 متر مربع زمین فدرال می چرند؛ که 60 درصد آن طبیعتِ بدون جادّه است. بنابراین روئبر و همکارانش با اسب آن ها را همراهی می کنند. آن ها قدیمی ترین و همه کاره ترین ابزار شناخته شده ی بشر را به کار می گیرند. با استفاده از هر دو نوع طناب نایلون و نخ، گلّه را شلّاق می زنند، اسب هایشان را هدایت می کنند و زمانی که یک حیوان جدید را آموزش می دهند، با آن ابزاری می سازند که به پوزه بند رام کردن اسب معروف است. روئبر کمندی 35 فوتی به قاچ زین اش بسته است. روئبر می گوید، «در چراگاه ها به این روش است که می توان احشام را برای درمان گرفت، و یا آن ها را از باتلاق بیرون کشید». وقتی برای تعمیر فنس ها می رود، یک کلاف سیم فنس، ابزار ترمیم فنس و یک ارّه ی هرس تاشو برای پاکسازی بته های مسیر راه را پشت اسب می گذارد. و هرگز از چاقوی تاشو اش جدا نمی شود: « اگر با اسبم در وضعیّت بدی افتاده باشم و مثلا افسار به دورم پیچیده باشد، می توانم از چاقو برای آزاد کردن خودم استفاده کنم. برای تراشیدن اشیاء، تیز کردن یک مداد، حتّی نوشتن بر روی یک درخت برای گذاشتن پیام برای کسی، می توانم آن را به کار ببرم.»

سیم رابط (EXTENSION CORD)

[تصویر شماره ی 50]
کار های بزرگ نیاز به ابزار برقی دارند. به علاوه ی یک سیم رابط برای رسیدن ابزار به محل کار. حدّاقل اندازه های سیم برای اکثر کسانی که کارهایشان را خودشان انجام می دهند، یک سیم با قطر 14، دارای رده بندی 15 آمپر است. اما یک سیم با قطر 12 بهتر است. و یک سیم با قطر 10 با کیفیّت از آن هم بهتر است. چون حدّاقل افت ولتاژ را در طول خود خواهد داشت.