50 ابزار که داشتنش به شما کمک خواهد کرد

توماس کارلایل، نویسنده ی قرن 19،  گفته است. «انسان به خودی خود ضعیف و دارای شأن و مقامی پایین است.» «امّا با

ابزار، کوه در مقابل رویش تبدیل به غبار می شود. دریاها برایش بزرگراه های هموار هستند و باد و آتش مرکب های بی مانند او.» و این ها را مردی گفته است که هرگز یک اره دیسکی 5800 دور در دقیقه را در حال جیغ کشیدن در دست نداشته است. در حالی که از زمان کارلایل خیلی چیز ها تغییر کرده است، امّا یک چیز بدون تغییر باقی مانده: ما برای ساخت، تعمیر و نگهداری دنیای مکانیکی ای که در آن زندگی می کنیم به ابزار ها نیاز داریم. با این50 ابزار، شما آماده ی انجام هر پروژه ای هستید. خواه ذوب کردن کوه ها باشد یا تعویض سینک آشپزخانه.

1) پتک (Sledgehammer)

کمتر ابزاری نیروی خشن و دقّت را به ظرافت یک پتک با هم ترکیب می کند. آن را بالای سر تاب دهید تا تخریب انفجار گونه ای را به دست آورید یا یک کوه را درون یک کنده ی درخت فرو ببرید. یک مدل 8 یا 10 پوندی که بتوان آن را به راحتی تاب داد، در قیاس با مدل های 16 یا 20 پوندی، برای اکثر ما مناسب تر و بهتر است.

2) سنبه نشان (Center Punch)

از لحاظ تئوری از یک سنبه نشان برای شروع سوراخ کاری در فلز استفاده می شود. امّا در عمل بسیار کاربردی تر  از این است. شما می توانید سنبه نشان را در مرکز پرچ قرار دهید و بعد با یک چکش یک سر گرد، محکم آن را بکوبید و سر پرچ را پهن کنید. همچنین در شرایط اضطرار می توانید از سنبه نشان مانند یک قلم فولادی برای نشان گذاشتن بر روی چوب یا فلز استفاده کنید. یا اینکه می توانید از آن برای گود کردن جای سر میخ، یا برای کوبیدن باقیمانده ی پایه ی یک میخ یا منگنه ی شکسته استفاده کرد.

3) کاردک بتونه (Putty Knife)

کاردک بتونه چیزی بیش از یک ابزار تک است. در واقع، یک مجموعه از ابزار، از چاقو ها با تیغه های انعطاف پذیر و نازک گرفته تا مدل های مخصوص کارهای سنگین که در انتهای شان یک نوک اسکنه مانند دارند.(که قاعدتاً کاردک بتونه ی لبه اسکنه ای نامیده می شوند). ابزارهای بهتر دارای تیغه های فولاد کربن ساخته شده با آخرین تکنولوژی روز هستند. انواع پلاستیکیِ یک بار مصرف برای بتونه کاری بر روی سطوح رنگ شده عالی هستند.

4) عینک ایمنی (Safety Glass)

پروژه هایی که خودتان می توانید انجام شان بدهید می آیند و می روند؛ امّا شانس دوباره ای برای داشتن یک بینایی خوب نخواهید یافت. حفاظت از چشم هایتان باید اوّلین اولویّت تان باشد. عینک های ایمنی با فشردگی بالا را بر آن هایی که دارای رده ی «فشردگی پایه» هستند ترجیح دهید. برای ایمنی حداکثری، عینک های با فشردگی بالا بزنید؛ چون قسمت های بیشتری از صورت و ناحیه ی اطراف چشم را پوشش می دهند.

5) آچار فرانسه (Adjustable Wrench)

به خاطر امکان جابجایی و راحتی، برای آچار فرانسه ای که به خاطر قدمت اش مورد احترام است و به شما امکان می دهد که دامنه ی وسیعی از پیچ ها و مهره ها را با فقط یک ابزار بپیچید، رقیبی نخواهید یافت. اگر می خواهید فقط یک آچار داشته باشید، مدل 10 یا 14 اینچی را انتخاب کنید؛ چون به اندازه ی کافی برای اتصالات لوله کشی خانگی بزرگ هست. به گونه ای روی آن فشار بیاورید که نیرو بر روی فک ثابت وارد شود، نه بر روی فک متحرّک.

6) آچار لوله گیر (Pipe Wrench)

شاید آچار لوله گیر همه کاره نباشد، ولی وقتی که احتیاج به نگه داشتن لوله ها و اتصالات پیدا کنید، چیز دیگری کار آن را نخواهد کرد. بدنه محکم و سنگین است و دندانه های قوی آن سطوح نرم و گرد را محکم نگه می دارد. هر چند اکثر آچار های لوله گیر چدنی هستند، اگر ساعت های طولانی کار لوله کشی می کنید، به دنبال یک مدل آلومینیومی باشید.

7) مجموعه ی آچار بکس (Socket Wrench Set)

زمانی که نیاز دارید که یک اتصال را محکم کنید یا آن هایی را که خیلی محکم و سخت چسبیده و گیر کرده اند را شل کنید، سراغ آچار بکس بروید. درایو 1/2 اینچ، در بین بکس ها قویترین است. رتبه ی بعدی درایو 3/8 اینچ است که برای انجام کارهای سبک خودرو به اندازه ی کافی بزرگ و در عین حال برای برخی وسایل، به قدر کافی کوچک است. درایو 1/4 را برای تعمیرات لوازم برقی و الکترونیکی تکه دارید.

8) سوهان فلزی (Metal File)

برخی از تاریخ نویسان جنگ جهانی دوم حدس می زنند که اگر تعداد بیشتری از هواپیما های دو موتوره ی مرگبار هینکل 219(Heinkel 219) وجود داشت، احتمالاً آلمان ها می توانستند بمباران نیروی هوایی سلطنتی، که پایان جنگ را تسریع کرد را متوقّف کنند. امّا کمتر از 300 عدد جنگنده ی شبانه ی کاملاً مسلّح ساخته شده بود. امروز، یکی از آن ها باقی مانده و ویل لی در موزه ی هوا فضای ملّی اسمیتسونین، آهسته آهسته مشغول سر هم کردن آن است. برای ترمیم کنندگان هواپیما، برای چکش کاری آلومینیوم، علاوه بر یک چکش سر چرمی، ابزار به درد بخور دیگر یک سوهان فلزی است. او از چهار دو جین سوهان، برای کار کردن با ظرافت بر روی فلز کمک می گیرد. هم سوهان های یک لبه و هم دو لبه، سه گوش و سوهان هایی که برای تراشیدن پرچ ها آن ها را بریده است. لی، قبل از اینکه در سال 1990 به اسمیتسونین بپیوندد، کارهای الکتریکی انجام می داد و اعضای مصنوعی می ساخت. او برای انجام دقیق ترین کار ها ابزار دستی را ترجیح می دهد. او می گوید: « به نظرم با انجام کارها به روشی که برای سال ها آن را انجام می داده ام، کنترل بیشتر روی کار دارم.»

9) گونیای مدرّج مرکّب (Combination Square)

برای کشیدن طرح، اندازه گیری و امتحان چهار گوشه بودن زوایا، گونیای مدرّج مرکّب چند کاره و دقیق است. برای دقّت حداکثری، ابتدا قلم تان(یا درفش خراش دهنده که روی قسمت سر ابزار ذخیره شده) را در جای خود قرار دهید؛ بعد به آرامی گونیا را به سمت قلم(یا درفش) بلغزانید و خط تان را بکشید. دقّت ابزارتان را با علامت گذاری یک خط 90 درجه نسبت به  یک خط کش امتحان کنید. گونیا را برگردانید و علامت دیگری در کنار اوّلی قرار دهید. اگر دو خط موازی هستند، گونیا دقیق است.

10) آچار یک سر تخت یک سر رینگی (Combination Wrench)

همسرتان نقره های خانواده را درون یک جعبه قایم کرده است و شما هم مجموعه ی آچار های یک سر تخت یک سر رینگی تان را دارید. نمونه اولیه ی طرّاحی ابزار ساده است؛ سر رینگی در یک طرف و سر باز در طرف دیگر. بخش متحرکی وجود ندارد. ابزار با کروم برّاق پوشانده شده است. اگر خوش شانس بوده اید و مجموعه ی ابزارها از پدرتان به شما رسیده باشد، ارزش شان مثل نقره بالا خواهد بود. کسی نمی داند که چه کسی، در چه زمانی آچار یک سر تخت یک سر رینگی را ابداع کرده، امّا سال 1930، توسط کمپانی پلامب تولز(Plomb Tools) در آمریکا معروف شد. در دوره ی جنب و جوش اجتماعی و تکنولوژیکی. با بیشتر شدن تعداد و پیچیده تر شدن خودرو ها، ابزارهایی که با آن ها روی ماشین ها کار می شد هم بیشتر و پیچیده تر شدند. آلیاژ های فولاد و روش های آهنگری جدید با گذشت زمان آچارها را بهتر و بهترکردند. آچار های امروزی سبک تر، صیقلی تر و قوی تر از آچارهای حجیم و بزرگی که جایگزین آن ها شده اند هستند. این آچارها نصف وزنی که در دهه ی 20 داشتند وزن دارند. با وجود اینکه بهبود و پیشرفت چیزی که کامل است کاری سخت و دشوار است؛ در سال 2006 کمپانی کرفتسمن(Craftsman) تغییری جدید در آچار های یک سر تخت یک سر رینگی کراس فورس(Cross-Force Combination Wrenches) خود داد. تغییر به این صورت بود که دسته طوری چرخانده شد که کف دستان شما روی قسمت پهن ابزار فشار بیاورد و نه بر روی لبه ی باریک آن . در گذشته، یعنی زمانی که آهنگر ها ابزارها را می ساختند، سال ساخت آن را بر روی سر ابزار حک می کردند انگار که بخواهند اعلام کنند که ابزار شان دهه ها و شاید قرن ها، تا آینده ای نا مشخّص عمر خواهد کرد. یک مجموعه ی خوب از آچار ها، چه تاریخ داشته باشند چه نداشته باشند، همان احساس دوام را به کاربر می دهند.